นายวอร์เร็น บัฟเฟตต์  เคยกล่าวไว้ว่า  “จงตื่นกลัวเมื่อคนอื่นกระหาย  แต่จงกระหายเมื่อคนอื่นตื่นกลัว” 

เป็นที่ทราบกันดีว่า  การลงทุนในตลาดหลักทรัพย์  มีปัจจัยเรื่องจิตวิทยาฝูงชนเข้ามาเกี่ยวข้อง  หากใครมีใจไม่หนักแน่นพอ  ไม่สามารถแยกแยะระหว่างปัญหาที่มีผลกระทบต่อปัจจัยพื้นฐาน  กับปัญหาที่เป็นเพียงความวิตกกังวล  ก็มักตกเป็นเหยื่อของเกมการเงินในตลาดหุ้นได้

      ในระยะ 1 เดือนที่ผ่านมา  ตลาดหุ้นไทยพุ่งทะยานสวนทางความร้อนแรงทางการเมือง  สาเหตุหลักมาจากนักลงทุนต่างประเทศโยกเงินเข้ามาซื้อหุ้นและเก็งกำไรค่าเงิน  ถามว่า  ทั้งที่สถานการณ์การเมืองของไทยยังคุกรุ่นอยู่อย่างนี้  แล้วทำไม  ฝรั่งจึงทำตัวเป็นหมูไม่กลัวน้ำร้อน
      ในฐานะที่ติดตามความเคลื่อนไหวของตลาดหุ้นมานานพอสมควร  อีกทั้งยังต้องให้คำแนะนำเรื่องการวางแผนการเงินกับลูกค้าอย่างสม่ำเสมอ  ขอแลกเปลี่ยนความเห็นในปริศนาเรื่องนี้ ดังนี้

     1. เศรษฐกิจไทยฟื้นแล้ว
     นับจากวันที่สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ  ประกาศตัวเลข GDP ไตรมาส 4 ของปี 2552 ว่าเติบโตถึง 5.8% นั้น  เงินลงทุนของต่างชาติก็ไหลบ่าเข้ามาซื้อหุ้นทุกวันๆละไม่ต่ำกว่า 1 พันล้านบาท  สำนักข่าวต่างประเทศต่างวิเคราะห์ว่า  ตัวเลข GDP ที่เติบโตระดับนี้  ต้องถือว่าเศรษฐกิจไทยฟื้นแล้ว
     นอกจากนี้  การที่ผู้บริหารตลาดหลักทรัพย์ไทยออกมาประกาศว่า  ผลกำไรของบริษัทจดทะเบียนในปีที่ผ่านมาเพิ่มขึ้นถึง 42%  และเติบโตกระจายในทุกกลุ่มธุรกิจ  ย่อมเป็นสิ่งยืนยันว่า  ภาคเศรษฐกิจที่แท้จริงฟื้นแล้ว
     ดังนั้น  การที่ตลาดหุ้นไทยเคยถูกมองข้ามจากนักลงทุนต่างประเทศ  เพราะกังวลในเรื่องการเมือง  แต่เมื่อตัวเลขเศรษฐกิจถูกประกาศออกมาตรงกันข้ามกับความรู้สึกที่มี  หุ้นไทยที่เคยมีราคาต่ำกว่ามูลค่าที่ควรเป็น  จึงกลับมาร้อนแรง ( outperform ) อีกครั้ง

     2. เศรษฐกิจไทยพึ่งพาการส่งออกถึง 65%
     พวกเราคงทราบดีว่ามูลค่า  GDP ของไทยมาจากการส่งออกถึง 65%   ดังนั้นตราบใดที่การชุมนุมต่างๆไม่กระทบต่อการผลิตของโรงงานที่ผลิตเพื่อการส่งออก   ตราบนั้นเศรษฐกิจไทยยังเดินหน้าต่อไปได้  กลายเป็นว่า ทุกวันนี้ GDP ของเราขึ้นกับการผลิตเพื่อส่งออกมากกว่าการบริโภคภายในประเทศ
      ผมรู้สึกว่า  ในระยะหลังนักลงทุนต่างประเทศคงได้ข้อสรุปอย่างหนึ่งว่า  ปีที่แล้ว  ทั้งที่เรามีความวุ่นวายทางการเมืองถึงขึ้นขีดสุด  เศรษฐกิจในไตรมาสสุดท้ายของปี  ยังฟื้นขึ้นมาบวกได้ 5.8%  สิ่งที่เกิดคงคล้ายกับประเทศเกาหลี  เมื่อ 7-8 ปีที่แล้ว  ที่เราได้ข่าวว่าคนงานของเขาประท้วงปิดถนนทุกสัปดาห์  แต่เศรษฐกิจของเขายังโต  ในระดับที่คนทั่วโลกต้องหันไปมอง
      ดังนั้น  เมื่อฝรั่งเห็นว่า  การชุมนุมรอบนี้  คงไม่มีความรุนแรงถึงขั้นนองเลือด  เป็นการชุมนุมในกรอบประชาธิปไตย  เขาจึงกล้าทุ่มเงินซื้อแบบไม่กลัวไฟ

     3. ดอลลาร์อ่อน   จูงใจให้เก็งกำไรบาท
      ก่อนหน้านี้สัก 2 เดือน  มีข่าวหนี้สาธารณะของประเทศในแถบยุโรปพุ่งสูง  ทำให้เงินยูโรอ่อนตัว  ดอลลาร์แข็งค่า  แต่เมื่อมีข่าวว่ากองทุนการเงินระหว่างประเทศ( IMF )และสหภาพยุโรปพร้อมให้การช่วยเหลือประเทศกรีกและอีก 2-3 ประเทศที่มีปัญหา  เงินยูโรจึงกลับมาข็งค่ากดดันเงินดอลลาร์ให้อ่อนลง  ด้วยนักลงทุนเองก็รู้อยู่เต็มอกว่า  เศรษฐกิจสหรัฐคงไม่สามารถจะฟื้นตัวสู่ภาวะปรกติได้ในระยะเวลาอันสั้น
      นักลงทุนสถาบันระดับโลกจึงตัดสินใจทิ้งเงินดอลลาร์ชั่วคราว  เพื่อมาเก็งกำไรค่าเงินเอเชีย  หวังได้กำไรสองต่อ  ทั้งจากราคาสินทรัพย์และกำไรค่าเงิน  ยิ่งมีข่าวธนาคารกลางสหรัฐประกาศคงอัตราดอกเบี้ยมาตรฐานของตนต่อไป  ข่าวนี้ยิ่งไปกระตุ้นให้นักลงทุนสถาบันบางส่วน  เพิ่มการทำธุรกรรม Dollar Carry Trade กู้เงินดอลลาร์ด้วยดอกเบี้ยต่ำ  แล้วนำมาแลกเป็นเงินสัญชาติอื่นเพื่อเก็งกำไร

     4. สัญญานทางเทคนิคส่งสัญญานซื้อ
     นักลงทุนจำนวนมากรวมถึงนักลงทุนสถาบันบางส่วนใช้สัญญานทางเทคนิคเป็นเครื่องมือในการกำหนดจุดซื้อจุดขาย   เมื่อมีแรงซื้อจำนวนมากเข้ามา  สัญญานทางเทคนิคจะพุ่งขึ้นส่งสัญญานซื้อ  ไม่ว่า MACD หรือ RSI  นักลงทุนเหล่านี้จึงใช้เป็นเครื่องมือตัดสินใจ  ทุ่มเงินเข้าผสมโรงซื้อทันที

      5. กองทุนรวมรอจังหวะซื้อมานานแล้ว
     ตามปรกติช่วงปลายปี  จะมีเม็ดเงินจำนวนมากไหลเข้าไปลงทุนในกองทุนรวมต่างๆ  ไม่ว่า RMF, LTF หรือซื้อประกันชีวิต  เพื่อหวังผลเรื่องลดหย่อนภาษี  แต่ฝ่ายลงทุนของกองทุนเหล่านี้ยังไม่แน่ใจในภาวะตลาด  โดยเฉพาะช่วงที่มีการตัดสินคดียึดทรัพย์  จึงขอเก็บเงินสดกันไว้จำนวนหนึ่ง  เพื่อรอซื้อหุ้นเมื่อสถานการณ์คลี่คลายแล้ว
      แต่เมื่อเห็นฝรั่งชิงตัดหน้าซื้อหุ้น  ด้วยความกลัวว่าจะตกรถ  ฝ่ายลงทุนเหล่านี้จึงต้องไล่ซื้อหุ้นบ้างโดยเฉพาะหุ้นในกลุ่มบลูชิป

“จงตื่นกลัวเมื่อคนอื่นกระหาย  แต่จงกระหายเมื่อคนอื่นตื่นกลัว”  นายวอร์เร็น บัฟเฟตต์

      จากปัจจัยหลายๆข้อข้างต้น  ทำให้มีแรงซื้อที่หนุนเนื่องเข้ามา  ผลักดันให้ดัชนีหุ้นขึ้นอย่างหนักแน่น  เหตุการณ์เหล่านี้ทำให้ผมนึกถึงคำพูดของกูรูนักลงทุนชื่อก้องโลก นายวอร์เร็น บัฟเฟตต์  ที่กล่าวว่า  “จงตื่นกลัวเมื่อคนอื่นกระหาย  แต่จงกระหายเมื่อคนอื่นตื่นกลัว” 
     หวังว่ามันคงจะอธิบายวิธีคิดของนักลงทุนฝรั่งที่เข้ามากว้านเก็บหุ้นรอบนี้ได้นะครับ  สวัสดี