ถ้าเรามีเงินอยู่ 10 บาท  ไปซื้อของ 3 บาท  จะได้รับเงินทอนเท่าไร
         ครูคนหนึ่งตั้งคำถามกับเด็กว่า  “ถ้าเรามีเงินอยู่ 10 บาท นำไปซื้อของ 3 บาท  จะได้รับเงินทอนเท่าไร”  เด็กส่วนใหญ่ตอบว่า “7 บาท”  แต่มีเด็ก 2 คน ที่ตอบไม่เหมือนกับคนอื่น  คนหนึ่งตอบว่า “2 บาทคะ”  อีกคนหนึ่งตอบว่า “ไม่ต้องทอนครับ”
         ครูถามเด็กคนแรกว่า  ทำไมถึงได้เงินทอน 2 บาท  คำตอบที่ได้คือ ในจินตนาการของเขา  เขามีเหรียญห้าบาท 2 เหรียญ  เมื่อซื้อของราคา 3 บาท  เขาก็ให้เหรียญห้าบาทไป 1 เหรียญ  ดังนั้น จึงได้รับเงินทอนมา 2 บาท
         เมื่อถามเด็กคนที่สองว่า  ทำไม ไม่ได้รับเงินทอนกลับมา  เด็กคนนี้ไปคิดว่าเขามีเหรียญหนึ่งบาท ทั้งหมด 10 เหรียญ  เมื่อซื้อของราคา 3 บาท  เขาก็ส่งเหรียญหนึ่งบาทให้แม่ค้าไป 3 เหรียญ  แม่ค้าจึงไม่ต้องทอนเงินให้เขา
         โชคดีที่เป็นการถาม-ตอบในห้องเรียน  ลองนึกดูสิครับว่า  ถ้าโจทย์นี้  เป็นข้อสอบที่มีคำตอบเป็น ก-ข-ค-ง  เด็ก 2 คนนี้ คงไม่ได้คะแนนจากคำตอบที่ผิดเพี้ยนไปจากคนส่วนใหญ่
         การสร้างโจทย์ที่ “เสมือนจริง”  ในจินตนาการของครู  อาจถูกจำกัดเพียงแค่ “ตัวเลข”  แต่สำหรับเด็ก  จินตนาการของพวกเขาไร้กรอบ  เงิน 10 บาท จึงสามารถเปลี่ยนเป็นเหรียญสิบบาท  เหรียญห้าบาท หรือ เหรียญหนึ่งบาท
         เมืองไทยมีเหรียญสองบาท  เราจึงอาจได้คำตอบเพิ่มอีก 1 ตำตอบ คือได้เงินทอน 1 บาท
         โลกในห้องเรียนกับโลกของความเป็นจริงนั้นแตกต่างกัน  โลกในห้องเรียน ทุกคำถามส่วนใหญ่มีเพียง 1 คำตอบ  แต่โลกของความเป็นจริง  ทุกคำถามอาจมีคำตอบที่ถูกต้องได้เกิน 1 คำตอบ
         อย่ารีบตัดสินความผิดถูกของคนๆนั้น  เพียงแค่คำตอบของเรา
         อย่าหยุดความคิดสร้างสรรของคนๆนั้น  ด้วยกรอบความคิดของเรา

         ดูเผินๆ  เรื่องข้างต้นอาจจะไม่เกี่ยวกับการวางแผนการเงินสักเท่าไร  แต่หากคิดให้ลึกซึ้ง  จะพบว่า  ในโลกของความเป็นจริง  ช่องทางในการทำมาหากิน  วิธีการเก็บออม หรือทางเลือกในการลงทุนมีหลากหลายมากมาย  ขึ้นกับโอกาส  สิ่งแวดล้อม ความชำนาญหรือความเหมาะสมของแต่ละบุคคล  แต่หลักการพื้นฐานในการวางแผนยังคงเดิม  ไม่เปลี่ยนแปลง
         เฉกเช่นเดียวกับตัวอย่างข้างต้น  เรามีเงิน 10 บาท ซื้อของไปเพียง 3 บาท  ย่อมมีเงินเหลือ 7 บาท  แต่วิธีการจ่ายเงิน  หรือวิธีการทอนเงินนั้น  อาจแตกต่างกันไปในแต่ละคน  แต่ละสิ่งแวดล้อม
         ที่ปรึกษาการเงินที่ดีจึงควรชี้แนะเพียงหลักการกว้างๆ  เพื่อให้ลูกค้านำไปปฏิบัติ  เช่น การวางแผนให้เป็นรูปธรรม  การกำหนดกรอบของเวลา  หรือการกระจายความเสี่ยง  การตัดสินใจแทนลูกค้าทั้งหมดโดยไม่ใส่ใจในข้อจำกัดของลูกค้า  อาจนำความเสียหายมาให้โดยคาดไม่ถึง
         อย่ารีบตัดสินความผิดถูกของคนๆนั้น  เพียงแค่คำตอบของเรา
         อย่าหยุดความคิดสร้างสรรของคนๆนั้น  ด้วยกรอบความคิดของเรา

หมายเหตุ  ขอขอบคุณผู้เขียนนิรนาม  ที่สามารถใช้ตัวอย่างเรื่องง่ายๆ  แต่ให้ข้อคิดอย่างลึกซึ้ง  ขอบคุณจริงๆ